Gry komputerowe to w dzisiejszych czasach współczesna forma rozrywki, zabawy. Są one dostępne na płytach CD/DVD, na stronach internetowych, konsolach czy w telefonach komórkowych i smartfonach. Z gier komputerowych i gier wideo korzystają obecnie miliony graczy na świecie, a wśród nich ogromna grupa dzieci i młodzieży, dla których gry stanowią coraz bardziej powszechną formę spędzania wolnego czasu.
Grać zaczynają dzieci coraz młodsze, nierzadko już w wieku przedszkolnym. Na rynku dostępnych jest bardzo dużo różnego rodzaju gier. Są to np.: gry strategiczne, symulatory, role-playing games (RPG), przygodowe, sportowe, wyścigowe, logiczne, edukacyjne i zręcznościowe (chodzone, strzelaniny). Świat gier komputerowych jest bardzo atrakcyjny, kolorowy, trójwymiarowy, w którym można: powtarzać pewne sytuacje, decydować o przebiegu akcji, wpływać na losy bohaterów, przegrywać bez ryzyka, rezygnować w dowolnym momencie i mieć wiele szans. Gry potrafią zafascynować nie tylko dziecko, ale i dorosłego, powodując, że gracz traci poczucie rzeczywistości i czasu. Coraz częściej dzieci wycofują się z rzeczywistego świata zabawy, kontaktów społecznych z rodziną i rówieśnikami, bo wchodzą w nowy pełen przygód świat. Wówczas zbędna staje się obecność drugiego człowieka, towarzysza zabawy, ponieważ zastępuje go komputer.
Rodzice zwykle są dumni, z tego, że ich pociecha sprawnie obsługuje komputer, tablet, telefon komórkowy i potrafi korzystać z Sieci. Często nieświadomi tego, co robi ich dziecko, przyzwalają na swobodne korzystanie z komputera, telefonu.
Badania pokazują, że połowa rodziców nie kontroluje czasu, jaki ich dzieci spędzają przed komputerem, nieco ponad połowa nie ingeruje w gry, w które grają ich pociechy, ponad trzy czwarte nie widzi zagrożenia stwarzanego przez źle dobrane gry komputerowe.
Psycholodzy uważają że dzieci do trzeciego roku życia w ogóle nie powinny grać w gry komputerowe - są na to gotowe dopiero sześcio-, siedmiolatki. Jednak także w przypadku starszych dzieci warto zachować zdrowy rozsądek i zadbać o to, aby gry nie stanowiły głównej rozrywki, nie zabierały zbyt wiele czasu. Zbyt wczesne i zbyt intensywne korzystanie ze smartfonów i tabletów może mieć bardzo negatywne skutki dla rozwoju małych dzieci, (np.: ograniczenie aktywności ruchowej do dotykania palcami ekranu czy przesuwania myszki skutkuje zaburzeniami sprawności ruchowej i manualnej) oraz może prowadzić do problemów z odróżnianiem, gdzie kończy się wirtualny świat, a gdzie zaczyna realny.
Lekarze różnych specjalności sygnalizują, iż gry komputerowe mogą być przyczyną: trwałego pogorszenia wzroku, dolegliwości reumatologicznych wywołanych wielokrotnym naciskaniem przycisku joysticka, odrętwienia palców i dłoni, odcisków, bólu ścięgien, nadmiernego pobudzenia objawiającego się podwyższonym ciśnieniem krwi, drżenia rąk, zaniku mięśni pasa biodrowego i kręgosłupa, wad postawy, skrzywienia kręgosłupa, początków osteoporozy, uszkodzenia centralnego układu nerwowego, ataków padaczki fotogennej.
Umiejętne korzystanie z gier komputerowych może przynieść wiele korzyści, ale gry przesycone przemocą stanowią poważne zagrożenie. Dzieci uczą się z nich wrogich zachowań wobec innych oraz tego, że jedynym sposobem na rozwiązywanie problemów jest używanie siły. Wartości i normy ze świata wirtualnego stają się dla gracza podstawowymi wartościami i normami w rzeczywistym świecie.
Zły dobór gry, wielogodzinne granie czy niewłaściwa postawa siedząca dziecka wpływa negatywnie nie tylko na jej fizyczny rozwój, ale także psychiczny czy emocjonalny co w końcu może doprowadzić do uzależnienia. Na początku jest to fascynacja i zaciekawienie grą. Powody do zmartwień pojawiają się wtedy, kiedy dziecko zaczyna coraz bardziej angażować się w wybraną grę i gdy spędza coraz więcej czasu przy komputerze ograniczając inne aktywności. Coraz mniej czasu poświęca na naukę, a jego oceny ulegają pogorszeniu. Po powrocie do domu często pierwszą czynnością, jest włączenie komputera i inicjowanie ulubionej gry. Jeżeli spotyka się z rówieśnikami, to tylko po to, by porozmawiać o grze. Kolejnym etapem uzależniania jest sytuacja, w której dziecko przestaje wychodzić z pokoju
i domu, ogranicza swoją aktywność do minimum, zaczyna wagarować, okłamuje rodziców i nie słucha dorosłych, ma częste zmiany nastroju, zaburzenia koncentracji uwagi, pamięci i myślenia w szkole podczas lekcji. Poważnym objawem uzależnienia jest również fakt, że dziecko zaczyna niedojadać, niedosypiać oraz ma problemy ze zdrowiem np. osłabiony wzrok, zaczerwienione oczy, bladość skóry, wady postawy. Osoby uzależnione od gier komputerowych wykazują zachowania aspołeczne i przepełnione wrogością oraz agresją wobec innych. Gdy gracz zostaje odizolowany od komputera, pojawiają się u niego objawy: agresja, rozdrażnienie, bezsenność, reakcje fizjologiczne, jak np. depresja, a nawet próby samobójcze.
Dnia 1.01.2018 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wpisała na listę chorób psychicznych uzależnienie od gier komputerowych.
DROGI RODZICU!
- Kontroluj czas zabawy dziecka z komputerem, tabletem, smartfonem.
- Poznaj ulubione gry dziecka i graj z nim od czasu do czasu.
- Obserwuj dziecko po odejściu od komputera.
- Dbaj o umiar i dobór właściwych programów i gier.
- Pokazuj inne formy spędzania wolnego czasu (np. spacer, gra w piłkę, gry planszowe)
- Konsekwentnie stosuj zasadę: najpierw obowiązki, potem komputer.
- Pamiętaj, że rozumne korzystanie z komputera oraz gier komputerowych powinno być bogactwem i służyć rozwojowi młodego człowieka, nie może stać się nieszczęściem i uzależnieniem.
- Nie zapominaj, że dziecko najbardziej potrzebują miłości, zrozumienia, życzliwej troski i zainteresowania ze strony dorosłych.
(800 100 100 http://800100100.pl/
Bezpłatna i anonimowa pomoc telefoniczna i online dla rodziców, którzy potrzebują wsparcia w zakresie m.in. bezpieczeństwa online, cyberprzemocy i innych zagrożeń związanych z nowymi technologiami komunikacyjnymi.